Tezel’e dogru kagiyorum. Ona dogru kayiyorum. Sürekli. Ay§en’in bana baki§ini orada birakarak. O baki§i oldurerek. Oldurecek yek §ey o baki§i bularak. Bu, vulgum pecus’un, o buyuk surunun, o a§agilik surunun bir uyesi olmadigini gostermek, o a§agilik suruden ocalmak igin kıya i§leyen Raskolnikov anar§izminden daha buyuk bir anar§i degilse ne?
Er yonetime eloğlu koydugunda evli degildik, yalnız kari kocaydik. O siralar babasinin bo§ olan bir dairesine bir iki e§ya ta§itti. Yalniz beni degil, iki arkada§imi elan ug ay sakladi orda. Remzi Tarakgi’nin mulkunu yoklamak kimsenin aklina gelemezdi.
Ug gundur, defterimin arasindan gikan dü fotografa bakip duruyor, onlarla avunmaya gali§iyorum. Fotograflari Tommy’ye bile gosterdim. Daha dikkatle baksaydi fotograflardan birinde izmir’den ayrilirkenki saadetimi, yolculuk heyecanimi gozlerimden okuyabilirdi. izmir Limani’nda bu tasvir gekilirken olumun omzuma dokunacagini ve sarilarin eline tutsak du§ecegimi bilebilir miydim? izmir Limani’nda, Konak Meydani’nda Kore’ye dogru yurttan ayrili§imizin fotografi bu. Ben, boluk komutanimizin sadece ayaklan dibine diz gokuvermi§tim. En ondeyim. ırak-Dogu’nun esrari henüz o gunden yuzume sinmi§. Bu esrarli sevince hem §erefli bir vazifeye gitmenin gururu, hem de yurdumdan ayrilmanin heyecani kari§mi§.
Gonul’e donup sevingle bakmi§ti yalnız, bu uzun surmemi§ti. Ba§ini gevirdi, baki§lari nikah masasinin bir ko§esine takilip kaldi. dü elini karninin ustunde birle§tirerek koyu bir soluk alip verdi.
Ay§en bir kez elan ve hoşça itiyor pembe kopugu. Tezel’le sermaye§masini surdurecek. Henüz dogrusu, onu suglamayi. Buyuk evet§ farkindan oturu Aysel’e gosteremedigi kirginligini Tezel’e gosterecek.
Tezel devetabaninin yaninda, son umudunu bana baglami§ bir kıya zanlisi kabilinden duruyor. Henüz dogrusu, o saksinin onunde ayakta durabilme, boyle bir geceyi atlatabilme umudunu, serinkanli bilim adamligimdan henuz istifayi basmama baglami§ biri kabilinden.
Lüzum havaalanina indigimiz hengâm, gerekse kampta bize yeni uniforma ve gama§ir verdikleri dakika da Amerikalı subaylari kendi dertlerine du§mu§lerdi. Yikanip giyinip hazir oldugumuz zaman baktim ki, bir anda topu topu de ortadan kaybolmu§lar. Kendilerini §ehre goturecek taksileri bukadar gabuk nereden bulmu§lardi? Ka§la goz arasi ne zaman dalivermi§lerdi Tokyo’nun gobegine? Kampin kapisinda uzun kuyruklu Kaput bezi arabalarinda kimler beklemekteydi sava§ arkada§larimi? Benim muntazır kimsem yoktu. §ehirde bildigim bir önem de yoktu. Oteki subaylardan higbiri, bizi §ehre goturecek otobusun kalkmasini beklememi§ti. Askeri otobus beni yek ba§ima getirip o esrarli adam §ehrin meyan yerine birakinca, bir dortyol agzinda ormanda kaybolmu§ bir gocuk kabil kalakalmi§tim. Mahzunla§mi§, hatta ne gır soyleyeyim, ate§ altinda korkmayan ben, burada bir korkuya kapilmi§tim.
inadina o kaga arabasini fakultenin onune dayar, inadina, tığ gikarken, yanlarinda gugbela tutundugum arkada§larimin onunde ba§ini camdan uzatip bagirir:
O yillar, ug yil once yani, bu konulari uzun boylu tarti§abilirdim onunla. Sayfa§kanligi bir el ayaklanmi§ken, onu bonus veren bahis siteleri rahatsız eden §eyin ne oldugunu elan yeğin anlayabilirdim. Bense, o temiz§amustu soz bir an once yeniden Yildiz’a gelsin diye kişi atiyordum.
Yaralarimin acisi gungunden azaliyor, ama o nisbette bile kaderim beni endi§elendiriyor. Eger bir gun buralarda §ehit olur kalirsam bilinsin ki ben buralara doğrusu yengi var, donmek nanay, diyerek gelmi§tim. Bu sava§a buyuk bir tahallukle katilmi§ bulundugum a§ikardir. ikinci Dunya Sava§i sonrasi memleketimiz dostsuz, yalniz oldugu halde ve tabanca teghizati son grado noksan bir orduyla bizlere tasallut igin higbir mania tanimayan bir gucun kar§isinda gerilemedi.
Ali Eli uz’yi tanimanizi isterdim. Onu taniyanlarin insanimiza guveni artar. Ali Marifetli’yi taniyan igin, halkini sevmek soyut bir §ey olmaktan gikar. Ona duydugum saygi ve guven, halkima duydugum guven ve saygiyla ozde§le§mi§tir.
Yildiz’in mektubunu okurken kantindeydim. Yanim yorem arkada§la bloga git meşgul. Son smifm, derslerinde gok tembel, eylemlerinde gok gali§hun bir ogrencisiyim. O son sinifa gelebilmem igin marangoz babam gunde kag dolap kapagini fazladan bigmi§tir!
Kamer§en’in Yildiz’la sevi§tigimizi segemeyecek derecede kendisini kavgaya adadigi gunlerdi. §imdi, kendi duvarlarini yikamami§ bir elkızı. Bu nasil oldu?
“I don’t know right now how the things are up there, but everything is going all right in here... â€